- хиҷил
- [خجل]а. ба хиҷолат монда, шармзада; хиҷил кардан касеро ба хиҷолат монондан; хиҷил шудан шарманда шудан, ба хиҷолат мондан; дил хиҷил шудан дил зиқ шудан, дил нороҳат шудан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.